Ҡотлоюлым өсөн эсем боша

Ҡотлоюлым өсөн эсем боша. Ауылыбыҙ бер кемгә лә кәрәкмәй тигән уйҙар тыуа башымда.
Элек ауылда тубыҡтан батҡаҡҡа батып йөрөй торғайныҡ, аҙаҡ Мортаза Рәхимовыбыҙ күпме тырышлыҡтар менән асфальт һалдырҙы. Хәҙер ошо асфальтты ҡәҙерләмәйбеҙ. Ауыл урамы уртаһынан колхоздың ҙур машиналары силос ташып юлды боҙоп бөттәләр. Асфальт емерелеп бөттө. Яңыны һалырға ҡыйбат тиҙәр, шулай булғас, ниңә булғанын һаҡлмаҫҡа икән? “Силос ташырға артҡы яҡта юл бар бит, ниңә шунан ташыһындар тип әйтмәйһең?” тип староста булған кешебеҙгә әйткәйнем, миңә барыбер, ҡайҙан теләйҙәр шунан ташыһындар, тип яуапланы.

Мәҡәлә тулы вариантта гәзиттә баҫыласаҡ.