Ҡыш селләһендә беҙҙең йәндәрҙе йылытып, донъябыҙға ҡот өҫтәп тыуған берҙән-бер ҡыҙыбыҙҙы, һылыуыбыҙҙы ҡайнар ҡотлайбыҙ.
Ҡанаттарың нығынып, үҙаллы осоп киттең, ошо осошоң оҙаҡ, юғары булһын, иңдәреңдә гел фәрештәләр ултырһын, бәлә-ҡазаларҙан, яман һүҙҙәрҙән, яман күҙҙәрҙән, яман көстәрҙән һаҡлаһын. Үҙең бәхетле булып, беҙҙе лә бәхетле ит.
Ҡотлау менән әтиең, әниең, абзыйың.